De sprookjeskastelen van Disney

Toegangspoort tot elk Fantasyland en tevens het middelpunt van elk Disney park is het sprookjeskasteel. Door hun betoverend karakter en sterke uitstraling maken de kastelen wezenlijk deel uit van de Disney magie. Hun symbolische waarde is dan ook zeer groot.

Reeds voor de opening van Disneyland in 1955 werd de afbeelding van het kasteel gebruikt als promotie voor het nieuwe themapark. Zo begonnen op de Amerikaanse zender ABC de eerste Disneyland-programma’s met de figuur van Tinkerbell die het sprookjesachtige bouwwerk op magische wijze verlichtte. Sindsdien werd elk nieuw Disneykasteel op een doeltreffende manier gebruikt als logo voor het park.

Talloze variaties van afbeeldingen verschenen op documenten, stickers, verpakkingen, souvenirs en koopwaar in het park en daarbuiten. Zelfs de filmafdeling van The Walt Disney Company begon het kasteel als logo te gebruiken. In het themapark vervult het kasteel tevens een heel praktische rol. Het is namelijk centraal gelegen en steekt hoog boven de andere bouwwerken uit, zodat het vanuit alle hoeken goed te zien is en als oriëntatie kan fungeren.

Eerste ideeën voor eigen amusementspark

Voor Walt Disney zich met hart en ziel op zijn Disneyland in Anaheim stortte, had hij eerst nog de mogelijkheid overwogen om een amusementspark te bouwen aan de overkant van de Riverside Drive, de straat waar de Disney Studio gevestigd was. Op de ontwerptekeningen waren reeds een aantal bekende elementen te bespeuren: een stoomtrein, een cowboydorp, een Mississippi stoomboot, een Skull Rock en een kasteel met slotgracht.

Sleeping Beauty Castle – Disneyland Resort

Toen in 1952 de pas opgerichte WED (Walt Disney Imagineering) begon met het ontwerp van Disneyland kreeg dat kasteel evenals de stoomtrein een belangrijke plaats toebedeeld. Zo dokterden de WED medewerkers voor het park een ingenieus concept uit. Rondom het terrein zou een antieke stoomtrein rijden waarbij het hoofdstation aan de ingang van het park lag. Eenmaal voorbij het station kwamen de bezoekers terecht in de hoofdstraat, Main Street, dat een reproductie was van een stadje uit het Midwesten van de States. Volgens Walt was het belangrijk om de bezoekers in het park in beweging te houden en in dat opzicht zei hij: je moet een lokkertje hebben op het einde van elke straat. Die filosofie hield dus in dat de ontwerpers in het park een aantal visuele magneten moesten voorzien die de bezoekers van de ene attractie naar de andere trokken. En welk lokmiddel konden de ontwerpers beter voorzien aan het einde van Main Street dan een middeleeuws sprookjesslot waarvan er in de States geen enkele exemplaar te bespeuren was.

De bouw van het eerste Disneykasteel verliep niet van een leien dakje. Zo waren er problemen met de bouwinspecteurs in Orange County, het district waar Anaheim gelegen is. Zij hadden geen ervaring met een plek zoals Disneyland. Indien de gewone bouwcodes werden toegepast, zou de constructie van het park buitensporig zijn geweest. De normen voor een hoog kantoorgebouw waren nu eenmaal niet van toepassing op een sprookjeskasteel. De Disney Imagineers probeerden zoveel mogelijk hun methoden en goede intenties te verklaren en in het merendeel van de gevallen waren bouwinspecteurs begrijpend. Zij raakten vooral overtuigd van Disney’s aandacht voor de veiligheid wanneer automatische sprinklerinstallaties werden aangebracht in alle publieke gebouwen. Deze sprinklers zorgden niet alleen voor de nodige veiligheid maar gaven de ontwerpers ook de kans gebruik te maken van materialen die anders als een brandgevaarlijk zouden worden bestempeld.

De bouw van het eerste Disneykasteel verliep niet van een leien dakje. Zo waren er problemen met de bouwinspecteurs in Orange County, het district waar Anaheim gelegen is. Zij hadden geen ervaring met een plek zoals Disneyland. Indien de gewone bouwcodes werden toegepast, zou de constructie van het park buitensporig zijn geweest. De normen voor een hoog kantoorgebouw waren nu eenmaal niet van toepassing op een sprookjeskasteel. De Disney Imagineers probeerden zoveel mogelijk hun methoden en goede intenties te verklaren en in het merendeel van de gevallen waren bouwinspecteurs begrijpend. Zij raakten vooral overtuigd van Disney’s aandacht voor de veiligheid wanneer automatische sprinklerinstallaties werden aangebracht in alle publieke gebouwen. Deze sprinklers zorgden niet alleen voor de nodige veiligheid maar gaven de ontwerpers ook de kans gebruik te maken van materialen die anders als een brandgevaarlijk zouden worden bestempeld.

Inspiratie

De WED ontwerpers van het kasteel vonden inspiratie bij verschillende Franse kastelen en bouwwerken: het 16de eeuwse Château De Chenonceaux, het renaissancistische Châteay de Chambord, het Italiaanse-geïnspireerde kasteel van Chaumont-sur-Loire, het met donjon uitgeruste Château de Ussé en de gotische benedictijnenabdij van Mont Saint-Michel. Maar vooral ook bij het Kasteel Neuschwanstein in Duitsland

Toch werd het ‘Château Disney’ niet opgetrokken uit graniet of natuursteen maar wel uit beton en staal. De torenkoepels, die uit glasvezel zijn, werden gemaakt in de Disney Studio en daarna vervoerd naar Anaheim. Bill Martin, de art director van Fantasyland, wou dolgraag in de hoogste toren een camera obscura installeren zodat bezoekers vanuit dat punt het park konden overschouwen. Aan Eustace Lycet, hoofd van het Studio Camera Departement, werd gevraagd een bezoek te brengen aan het Santa Monica Park, waar een dergelijke camera obscura in gebruik was. Lycet kwam tot het besluit dat het idee niet haalbaar was voor Disneyland omdat er onvoldoende licht zou zijn voor een optimaal effect. Over lichtinval gesproken: Walt Disney stond erop dat het kasteel uitkeek op het zuiden zodat bezoekers die de voorgevel wenste te fotograferen van de beste lichtinval konden genieten.

De bovenste toren reikt tot een hoogte van 22 m maar het geheel ziet er hoger uit omdat gebruik werd maakt van geforceerd perspectief. Bij deze optische techniek worden de dimensies van hoger gelegen delen kunstmatig verminderd om het gevoel van hoogte te versterken. In een echt kasteel zien de bovenste steenblokken, ook al zijn deze even groot als de onderste, er kleiner uit omdat ze simpelweg verderaf liggen. Bij het Disney kasteel werden de stenen in de muren en de kantelen echter in een gegradeerde afmetingen gemaakt. De grote stenen kwamen daarbij aan de onderkant te liggen en de kleinere bovenaan om de illusie van afstand te versterken. Herb Ryman had het kasteel in werkelijkheid een stuk groter willen zien, maar door de korte tijdspanne waarin het park moest worden gebouwd, werd het budget van het kasteel verlaagd. Over de kleur van de daken naar de torenkoepels waren de ontwerpers het aanvankelijk niet eens. Eyvind Earle, één van de hoofd animatoren in het ‘Sleeping Beauty filmproject’ was van mening dat er verschillende kleuren moesten worden gebruikt: oranje, zwart, roze, rood en geel. Maar het was Bill Martin die in overleg met Walt Disney besliste dat blauw de beste keuze was voor alle torenkoepels en daken. Boven de overwelfde doorgang aan de ingang van het kasteel werd het wapenschild van de familie Disney verwerkt (het wapenschild bestaat uit drie leeuwen). De torenspitsen werden bedekt met 22 karaat bladgoud. In 1954 ontwerp Bill Martin de kroonlijsten voor het centrale dak. Deze werden dan vervaardigd uit roodkleurig, geanodiseerd aluminium in de machinewerkplaats van Bob Mattey, een Disney constructeur.

Namen

Tijdens de planning en bouwfase kreeg het Disney kasteel meerdere namen toegewezen. In een prospectus uit 1953 werd het ‘The Medieval Castle’ genoemd. In publiciteitartikels van lokale kranten begin december 1954 en een televisieprogramma over de vordering van de werkzaamheden beschreven Walt Disney het bouwwerk als ‘Snow White Castle’. Tijdens de verdere bouw van het park verscheen het kasteel op promotiemateriaal en ontwerptekeningen onder de naam ‘The Fantasyland Castle’. Naarmate echter de filmstudio meer betrokken raakte in het ‘Sleeping Beauty filmproject’, dat was gestart in 1953, werd de link gelegd met het themapark. Op de openingsdag van Disneyland werd het kasteel dan ook officieel omgedoopt tot ‘Sleeping Beauty’s Castle’.

Ophaalbrug

Toen de cameraploeg van de televisiezender ABC tijdens de openingsceremonie door Main Street was gestapt en de stenen brug had bereikt, werd het ijzeren valhek van het kasteel opgetrokken en de houten ophaalbrug neergelaten. Daarop rende de hele bende Disney figuren het sprookjeskasteel uit. Het is verrassend te weten dat de grote houten lier in de kasteeldoorgang enkel een decoratieve functie heeft. De echt lier voor het inhalen van de kettingen aan de hangbrug zit verborgen in een zolderkamer boven de overwelfde doorgang. In de daarop volgende decennia werd de houten ophaalbrug van het Sleeping Beauty Castle slechts nog één keer neergelaten, namelijk bij de opening van het vernieuwde Fantasyland in 1983. De parkoperatoren kwamen toen tot de vaststelling dat ze meer tegenwicht nodig hadden; de ophaalbrug was er blijkbaar na al die jaren zwaarder op geworden.

Gaslek en brand

De dag voor de grote opening van Disneyland was Sleeping Beauty Castle het toneel geweest van een onrustbarende gebeurtenis. Onder het Kasteel werd toen een gaslek gedetecteerd. Tegenover Merlin’s Magic Shop, één van de winkels in Fantasyland werden reeds enkele blauwe vlammen te bespeuren. De laatste maanden moest het werk immers zo snel vooruit gaan dat vele kabels en buizen werden geïnstalleerd zonder duidelijke aantekeningen. Het was Bill Evans, Disney’s landschapsarchitect die ze achteraf ontdekte toen hij bomen en struiken begon aan de planten. Het gaslek vond plaats op een dag dat het krioelde van perslui in het park. Velen onder hen hoopten het probleem op film vast te leggen. De publiciteitsmedewerkers van Disney deden dan ook al het mogelijke om journalisten en cameramannen ervan te overtuigen geen beelden te maken indien er vuur zou uitbreken. Dat zou immers bij zonder dramatische geweest zijn net voor de Grand Opening.

Het verhaal doet tevens de ronde dat een niets vermoedende Bill Martin via een zij-ingang Fantasyland kwam binnen gewandeld met een brandende pijp in de mond. Een alerte brandweercommandant, die vreesde dat de Art Director zijn eigen Fantasyland in de lucht zou laten vliegen, greep Martin bij de arm en rende met hem naar The Hub. Stel je voor een Fantasyland ontwerper die zijn eigen creatie net voor de opening in rook had laten opgaan.

Cinderella Castle – Walt Disney World Resort

Cinderella Castle in het Magic Kingdom van Walt Disney World is niet alleen 33m hoger dan zijn voorganger in Anaheim, door de vele slanke witte torentjes met blauwe daken ziet het er ook elegantere uit. Inspiratie voor de sprookjesachtige architectuur vonden de Imagineers in de paleizen van Versailles en Fontainebleau en in de kastelen van het Loire-dal in Frankrijk. Cinderella Castle werd opgetrokken uit stalen kokers en glasvezel en is bedekt met zo’n 1.890 liter verf. Onder de grond zijn er geen kerkers te vinden, maar wel dienstgangen voor het dagelijkse beheer van het Magic Kingdom. In het bovenste gedeelte van het kasteel is er een groot restaurant te vinden.

De aandacht die aan de details van Cinderella Castle werd besteed is indrukwekkend. Tot op de hoogste delen, die de bezoekers nooit te zien krijgen, werden gebeeldhouwde waterspuwers aangebracht. Zuilen in de interieur zijn gedecoreerd met uitgesneden vogels en muizen uit de langspeeltekenfilm Cinderella. In de vijf panelen onder de overwelfde doorgaan van het kasteel zijn prachtige uitgewerkte mozaïken te bewonderen. Deze muurdecoraties van 4,5 m × 3 m werden ontworpen door Dorothea Redmond en met de hand vervaardigd door mozaïekkunstenaar Hans-Joachim Scharff. Ze vertellen het verhaal van Assepoester en de hardvochtige stiefmoeder en twee lelijke stiefzusters, een sprookjesachtige peettante, een omgetoverde pompoen, een knappe prins, een glazen muiltje en een fantastisch happy-end. De realisatie van het kunstwerk nam 18 maanden in beslag. Er werden 1 miljoen stukjes Italiaans glas met 500 verschillende kleuren gebruikt, evenals echt zilver en 14-karaat goud. Een gouden sieraad schittert in de diadeem van de schoonmoeder terwijl een hemelsblauwe kleur straalt in de ogen van Cinderella. Vooral de weergave van de stiefzusters en van de vele bosdieren leunt dicht aan bij de beelden uit de Disney film. Typisch voor Cinderella Castle zijn de wapenschilden die her en der verwerkt zitten in de architectuur. Het wapenschild van de Disney’s hangt in de inkomhal boven de open haard.

Cinderella Castle – Tokyo Disney Resort

Het derde Disney kasteel eveneens een Cinderella Castle staat in Tokyo Disneyland. Het werd geopend op 15 april 1983. De Japanse parkbeheerders stonden erop dat hun Disneyland een nagenoeg exacte kopie zou worden van het originele Disney-park in Anaheim. Het is dan ook vreemd dat niet het stulpje van Sleeping Beauty in Disneyland, maar wel het grotere zusje in het Magic Kingdom, naar Tokyo werd overgebracht.

De drang naar ’the real thing’ komt dan weer tot uiting in een ander onderdeel van het park. Zo bevindt zich in Disneyland Anaheim, aan de oostelijke uithoek van de gracht rond Sleeping Beauty Castle, de mysterieuze Snow White Grotto. Dit is een kunstmatige grot waarin de figuren van Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen staan. Die beelden, alle gesculpteerd uit echte witte marmer, arriveerden op een dag aan de Walt Disney Studios verpakt in kratten. Het was een anoniem geschenk met een poststempel uit Italië. Walt Disney vermoedde dat de kunstwerkjes werden gemaakt door studenten aan de kunstacademie. Waarschijnlijk hadden de artiesten in spe zich gebaseerd op stukjes zeep, uitgesneden in de vorm van de Dwergen, die rond die tijd op de markt werden gebracht. Walt Disney was zo onder de indruk dat hij besloot de beelden een plaats te geven in het park. Een art-director was daar echt niet zo gelukkig mee, voornamelijk omdat de figuur van Snow White even groot was als de Dwergen een fout die geen enkele Disney-houwer ooit zou hebben gemaakt. Door Snow White op een hoger gelegen plaats te stellen dan de Dwergen konden de ontwerpers het probleem omzeilen. Ironisch genoeg drongen de Japanners van Tokyo Disneyland er op aan dat hun Snow White Grotto identiek zou zijn aan de attractie in Anaheim.

Toch schuilen tussen het Cinderella Castle in het Magic Kingdom en haar naamgenote in Tokyo Disneyland een aantal verschillen. Zo is het kasteel van de Japanse Assepoester 4 meter kleiner: 71 meter in plaats van 75 meter. Binnenin en is er geen eetruimte zoals in Florida. Er is wel een shop maar die heet The Glass Slipper. Artiesten tonen er de kunst van het glas snijden, het glasblazen, het damasceren en het beschilderen van porselein.

Het meest unieke aan het Japanse Disney kasteel is toch wel de Cinderella Castle Mystery tour. Dit is een exclusieve doorloop-attractie die de deuren opende op 11 juli 1986 en dat op algemeen verzoek van Japanse bezoekers die dolgraag een kijkje wilde binnen in het indrukwekkende bouwwerk. De opening van de nieuwste attractie ging tevens gepaard met een speciaal evenement, „Mystery of Cinderella Castle” getiteld, dat tot 25 juli 1986 de geheimen van het kasteel belichtte. Drie jaar lang werkte het ontwerpersteam in Walt Disney Imagineering unit samen met de staf van Tokyo Disneyland aan de creatie van een attractie die niet alleen heel uniek, maar ook heel onverwacht is. In plaats van het voor de handliggende verhaal van Cinderella kwam het ontwerpersteam op een heel ander idee: waarom niet alle beruchte booswichten uit Disney-klassiekers zoals Cinderella, Snow White, Fantasia en The Black Cauldron samenbrengen in één attractie? Na het selecteren van 13 basisfragmenten uit de films werden die scènes geïntegreerd in één verhaal. Hoofdfiguur tijdens de mysterieuze tocht is The Magic Mirror uit Disney’s allerleerste langspeeltekenfilm. De attractie was geopend tot 5 April 2006.

Een fantasiekasteel voor Frankrijk

Het kroonjuweel van Disney’s kastelen staat ongetwijfeld in Disneyland Paris in Marne-la-Vallée: Le Château de la Belle au Bois Dormant (Engels: Sleeping Beauty Castle). Adembenemend, bijna buitenaardse. Toch was het ontwerp en de bouw van Le Château geen evidente zaak. Bij de creatie van het kasteel voor het Europese park konden de Imagineers niet omheen de vraag wat voor kasteel zou nog indruk maken in Frankrijk, het land met het hoogste kastelendichtheid ter wereld. Of hoe kon Disney de concurrentie aangaan met al die echte kastelen wat verderop langs de Loire en in buurland Duitsland? Een andere aanpak was dus vereist

Inspiratie

Zo besloten de Imagineers het begrip ‘kasteel’ opnieuw uit te vinden. In plaats van een realistisch bouwwerk neer te planten, werd teruggegrepen naar datgene waarmee het allemaal begonnen was de animatiefilm en dan in het bijzonder Sleeping Beauty. De stijl en de achtergronden voor die langspeelfilm deden trouwens herinneren aan de Franse handgeweven wandtapijten en aan de kunst van de Renaissance. Zo werden onder meer de beroemde tapisserieën van ‘De Dame met de Eenhoorn’ in het Museum van Cluny gebruikt als inspiratiebron voor de film. Het ontwerp voor Le Château de la Belle au Bois Dormant groeide ook vanuit de 17e eeuwse prentenboek Les très riches Heures du Duc de Berry.

Talloze tekeningen en illustraties van kastelen, burchten en kloosters gingen door de handen van de Imagineers. Zij schrapten uiteindelijk het begrip ‘architectuur’ zoals ze het tot nu toe hadden gekend uit hun gedachten en legden zich toe op de creatie van een kunstwerk uit een Nooitgedachtland van tijdloze fantasie. Om het gevoel van de realiteit helemaal te verbannen besloten ze hun „Chateau” te bouwen aan een rotsachtige heuvel die het kasteel lijkt binnen te dringen. Op die heuvel en aan de voorkant van het kasteel groeien kubusvormige Arizona-cypressen en taxushagen. Een waterval stort zich van de rotsen in de slotgracht. In de grote inkomhal dragen stenen bomen het gewelf en een waterval rust onder de wenteltrap naar de eerste verdieping leidt. Op de bas-reliëfs en andere beeldhouwwerken staan Flora, Fauna en Merryweather evenals vogels en eekhoorns uit de tekenfilm afgebeeld. Een draak leeft onder het kasteel in een grot die verbonden is met de werkkamer van Merlijn De Tovenaar.

Exterieur

Lichtroze muren, een luchtboog en 16 torens met blauwe daken en gouden spitsen versterken het droomelement. Heldere wimpels, gouden pinakels, windvanen en weerhaantjes sieren het geheel. De vaandels zijn zo gebouwd, dat ze zelfs als er helemaal geen wind staat, ze toch strak hangen. Over een gekanteelde muur groeien wistariaranken. De talloze gouden windijzers zijn versierd met Franse lelies, sterren en de ‘D’ van Disney. Aan de oostkant van de slotgracht staat Le Puits Magique geïnspireerd door The Wishing Well uit de klassieker Snow White and the Seven Dwarfs. Bezoekers die een wens willen doen kunnen de put bereiken via een kleine houten loopbrug. Boven de hoofdingang van het kasteel bevindt zich een schitterend ovalen venster. Het lijkt op een glasraam maar in werkelijkheid is het een doorschijnend materiaal met wisselende dikte en hoeken op een polarizerende filter. Wanneer de filter roteert, ontstaat het kaleidoscopische effect van een steeds veranderend glasraam. De afbeelding is 1,5 bij 2,5 meter en toont een roos die veranderd in twee duiven. De roos en duiven symboliseren respectievelijk de schoonheid en de mooie stem. Dat zijn precies de twee gaven die de Fairy Godmothers aan prinses Aurora bij haar geboorte schonken.

Indeling en interieur

Een ophaalbrug leidt bezoekers naar een 11,5 m hoge inkomhal met een gewelfde zoldering. We beschreven reeds hoe de natuur deze zaal lijkt binnen te dringen. Wapenschilden en felgekleurde vaandels herinneren aan de film Sleeping Beauty. Het glasraam kan ook vanuit deze ridderzaal bewonderd worden. Bij het betreden van het kasteel zijn bekende melodieën te horen: Once Upon A Dream, de ballade die prinses Aurora zong terwijl ze van haar prins droomde: When You Wish Upon A Star, de bekende song uit Pinocchio, en A Dream Is A Wish Your Heart Makes uit Cinderella. De orkestarrangementen werden speciaal voor Disneyland Paris geschreven en opgenomen.

In maart 1993 vond op de eerste verdieping van Le Château de opening plaats van de nieuwe doorloop-attractie La Gallerie de la Belle au Bois Dormant. Gebrandschilderde ramen, wandtapijten en verluchte handschriften illustreren er de geschiedenis van de Prinses: die drie Goede Feeën die Aurora overladen met geschenken, Maleficent die haar vloek uitspreekt, de verbranding van de spinnewielen en prins Philip die de Prinses wakker kust. Er is een kleine fontein die eveneens prinses Aurora en de Prins voorstelt. De wandeling brengt bezoekers ook buiten het kasteel. Van op de walmuren krijgen zijn een schitterend zicht op Fantasyland. De terugtocht naar beneden verloopt via een wenteltrap in één van de torentjes.

Negen glas-in-lood ramen werden met de hand vervaardigd door een groep Londense kunstenaars die in Europa een grote bekendheid genieten door hun vakkundige restauratie van kathedralen en Koninklijke paleizen. Acht wandtapijten werden geweven door een groep Franse kunstenaars uit Aubusson. Zij maakten gebruik van 500 jaar oude technieken voor het weven van speciale zijde- en wolgaren die de kleuren lang kunnen vasthouden. Volledige scènes uit de langspeelfilm werden op de tapijten aangebracht de charme van La Galerie de la Belle au Bois Dormant wordt nog versterkt door een knetterend houtvuurtje en de muziek Van Tsjaikovski’s ballet La Belle ou Bois Dormant.

In een uit de rotsen gehouwen kerker van het kasteel, verscholen achter een mistgordijn, ligt een slapende draak. De legende gaat dat Merlijn de Tovenaar hem in zijn ei vond en vervolgens adopteerde. Sindsdien mytische monster voor de bescherming van de kasteel bewoners. Het beest is omringd door stalagmieten en stalactieten en een ondiepe poel. Af en toe beweeft zijn staart, gromt zijn maag en rolt er een druppel kwijl over zijn verweerde lippen, waardoor rimpels ontstaan op het water oppervlak. Plots wordt het geroezemoes van de bezoekers in de kerker hem blijkbaar teveel. Een oog knipperd. Zijn linkervleugel en een gigantische klauw maken nukkige bewegingen. Vonken glijden over het water.

La Tanière du Dragon

Hij gromt, sist, smakt met zijn lippen, blaast rook uit zijn neusgaten om vervolgens opnieuw in slaap te vallen. La Tanière du Dragon is te bereiken via vier toegangswegen: de trap achterin de werkkamer van Merlijn, de westelijke muren, het pad onder de ophaalbrug en een bruggetje ten westen van de ingang van het kasteel. De draak zelf, die 27 m lang is en ruim 2 ton weegt, wordt omschreven als één van Disney’s geavanceerde Audio-Animatronics. Zijn levensechtheid zorgt vaak voor enkele bange momenten bij de allerkleinsten. Le Dragon was trouwens één van de laatste projecten waaraan de robot expert Dave Feiten zijn medewerking verleende.

Dave Feiten werkte tijdens zijn loopbaan bij Disney aan een groot aantal Audio-Animatronics, waaronder deze voor Great Moments with Mr. Lincoln, Pirates of the Caribbean, Star Tours en Splash Mountain.

Verjaardagen

Ter gelegenheid van de eerste en vijfde verjaardag van het kasteel werd het helemaal versierd. Bij de eerste verjaardag van Disneyland Paris in 1993 werd het kasteel omgedoopt tot Le Château Gâteau, een kasteeltaart bedekt met slagroom en aardbeien. En op de heuvel naast het kasteel een grote ‘1’. In 1997 kreeg het kasteel een tweede keer een grote make-over voor de 5de verjaardag. Hier werd het icoon van het Disneyland Park versierd met grote narrenkappen die perfect paste in het thema Carnaval des Fous, geïnspireerd op de Disney Classic The Hunchback of Notre Dame.

Sleeping Beauty Castle – Hong Kong Disneyland Resort

Intussen is China nog twee Disneykastelen rijker. In Hong Kong Disneyland werd gekozen voor een exacte kopie van het originele Sleeping Beauty Castle van Disneyland in Anaheim. Maar na de komst van Shanghai Disneyland zoveel jaren later die een veel groter kasteel kreeg, waren ze in Hong Kong niet meer tevreden dat ook zij geen groter Kasteel hadden. Daarom werd er besloten om het Kasteel volledig te veranderen, de eerste keer dat zoiets gebeurde in de geschiedenis van The Walt Disney Company.

Maar het resultaat is verbluffend, het volledige park ziet er helemaal anders uit door het Kasteel te veranderen. Het kasteel van Hong Kong Disneyland is ook niet meer het kasteel van Doornroosje maar het kasteel van alle Disney prinsessen en kreeg de naam: Castle of Magical Dreams.

Bij deze grote verandering werd er ook een groot showpodium gemaakt voor het kasteel met fonteinen en watereffecten ook naar het voorbeeld van het Kasteel in Shanghai Disneyland.

Enchanted Storybook Castle – Shanghai Disney Resort

In het nieuwe Shanghai Disneyland, geopend op 16 juni 2016, hebben de Disney Imagineers een volledig nieuwe kasteel gecreëerd. Dit is het grootste Disneykasteel ooit gebouwd en is niet van één prinses zoals Cinderella’s Castle of Sleeping Beauty’s Castle, maar een kasteel van alle Disney prinsessen.

Het uiterlijk van Enchanted Storybook Castle is geïnspireerd op vele andere Disney-kastelen, waaronder het kasteel van Assepoester en het kasteel van Doornroosje. Functies zijn onder meer een doorloopattractie, een restaurant met Disney-personages en een attractie met een bootthema in het kasteel. Op de hoogste toren staat een sculptuur van een pioenroos die Shanghai voorstelt, waarmee het motto van het themapark wordt verwoord: ‘Authentiek Disney, duidelijk Chinees’.